Syrop z kwiatu czarnego bzu - naturalny syrop z kwiatów czarnego bzu wyrabiany na miodzie z dodatkiem soku z cytryny. Produkt pasteryzowany. Skład: wyciąg z kwiatu czarnego bzu, cukier, miód, cytryna, woda. Osad na dnie butelki jest zjawiskiem naturalnym. Przechowywać w chłodnym i zacienionym miejscu, po otwarciu przechowywać w lodówce Odwar z kwiatów czarnego bzu. 1 łyżkę kwiatów zalać 1 szklanką zimnej wody. Ogrzewać na wolnym ogniu aż do wrzenia, gotować przez 3 minuty. Odstawić na kwadrans do naciągnięcia. Przecedzić. Pić po 100 ml 2-3 razy dziennie jako środek napotny i przeciwgorączkowy. Można mieszać z syropem z malin. Można podawać dzieciom. Pierwszym krokiem jest oczywiście zebranie kwiatów czarnego bzu – pozbądź się łodyżek, kwiaty wrzuć do dużego słoika i dodaj cytryny lub pomarańcze pokrojone w plastry. Następnie zagotuj wodę i dodaj cukier. Gdy się rozpuści, pozostaw syrop do ostudzenia. Po wystygnięciu zalej nim kwiaty. ZATRUCIE. Jedząc surowe owoce lub kwiaty czarnego bzu może dojść do zatrucia. Mogą wystąpić wówczas takie objawy jak: • bóle, zawroty głowy, • wymioty, osłabienie, • biegunka, • przyśpieszone tętno, • problemy z oddychanie a nawet duszności. Jeśli osoba zjadła nieprzetworzone owoce czarnego bzu należy sprowokować W kwiatach czarnego bzu zawarte są także fitosterole, kwasy fenolowe (kwas kawowy, ferulowy, p-kumarowy, chlorogenowy) oraz olejek eteryczny. W śladowych dawkach kwiat czarnego bzu zawiera Wyciąg z lipy, bzu czarnego i prawoślazu zawiera rutozyd wspomagający układ odporności. Wyciąg z owoców bzu czarnego to bogactwo antocyjanów i polifenoli. Wyciąg z aceroli i sok z czarnej porzeczki to ogromna dawka witaminy C. Kwiatostan lipy i kwiat bzu wspomagają procesy pocenia się i usuwania z organizmu toksyn. W garnku podgrzewaj wodę z cukrem – jak tylko się rozpuści, możesz wyłączyć palnik, ale jeśli woda nie była wcześniej przegotowana, doprowadź ją do wrzenia i ostudź. Cytrynę sparz, pokrój w plastry i umieść w słoiku. Zalej ciepłą wodą z cukrem i dodaj starter octowy*. Przemieszaj wszystko w słoju, zakręć i odstaw w Bardzo prosty przepis na kwiaty czarnego bzu w cieście naleśnikowym. Placki z dodatkiem wody gazowanej wychodzą pulchne, lżejsze. Można też użyć innego mocno gazowanego napoju lub piwa. Na blogu jest jeszcze syrop z kwiatu Czarnego Bzu, polecam w gorące dni jak znalazł z gazową wodą. Składniki na 8-10 kwiatostanów: 8-10 Już czas na zebranie kwiatów bzu czarnego ! Kwiaty czarnego bzu zawierają dużo flawonoidów i kwasów fenolowych, a także kwasy organiczne, sterole, olejek, g Budy Kałki. Powiat Żyrardowski / Gmina Puszcza Mariańska. 601860972. Suszony ekologiczny kwiat głogu z własnego gospodarstwa. Zdjęcie poglądowe. ggGxNA. Mijamy go w parkach, lasach, na skraju łąki. Cudownie pachnące kwiatostany osiągają wielkość dużego talerza. Mają też wiele cennych witamin i mikroelementów. Znasz czarny dziki bez? Sprawdź jak zbierać, przyrządzać i przetwarzać kwiaty dzikiego bzu, by wykorzystać ich wszystkie właściwości wspomagające zdrowie, urodę i nowości kulinarne. W naszym cyklu "Natura dla zdrowia i urody" podpowiadamy, jak samodzielnie i szybko zrobić domowe kosmetyki czy produkty wykorzystywane w lecznictwie lub kuchni. W tym odcinku w roli głównej kwiaty dzikiego który robi wrażenieKwiaty czarnego bzu obfitują w witaminę A, C, B1, B2, B3, B6, potas, wapń, sód, magnez, cynk, fosfor i inne, a także mnóstwo substancji aktywnych: flawonoidy, olejki eteryczne, flawonole, garbniki, sambunigryny. Można by długo wymieniać te niekoniecznie zrozumiałe nazwy (np. lupeol, kempferol, kwas ferulowy) ale zamiast tego skupmy się na tym, co odpowiednio przygotowane kwiaty dzikiego bzu mogą dla nas dzikiego bzu w służbie urodyKwiaty mają skuteczne działanie kojące, przyspieszające gojenie się ran i regenerację skóry. Łagodzą podrażnienia i stany zapalne, oczyszczają a przy tym wspomagają ukrwienie skóry. Szczycą się także właściwościami przeciwutleniającymi czyli opóźniającymi starzenie. Domowe kosmetyki na bazie kwiatów będą odpowiednie dla każdej cery: tłustej, trądzikowej (także z trądzikiem różowatym), mieszanej, dojrzałej, suchej, ziemistej, zniszczonej, z dermatozami. Poza tym będzie idealnym dodatkiem do kąpieli. Skorzystać będzie mogło również nasze ciało i włosy. Napar z kwiatów dzikiego bzuŚwieże kwiaty zalane wrzątkiem i zaparzone pod przykryciem to gotowy tonik, którym można przecierać twarz i ciało. Działa lekko ściągająco, przeciwbakteryjnie, lekko złuszcza i wzmacnia naczynia krwionośne. Rozjaśnia cienie pod oczami, wygładza i zmiękcza skórę. Koi podrażnienia i oparzenia słoneczne. Jako okład może być stosowany np. przy podrażnieniu oczu (np. pieczenie, suchość lub zapaleniu spojówek).Płukanka do włosówNapar z 1-2 łyżek kwiatów (mogą być suszone) to płukanka do włosów suchych. Natomiast odwar (2 łyżki kwiatów gotować około 10-15 min. na małym ogniu) wykorzystujemy do pielęgnacji i wzmocnienia włosów ciemnych (także do pogłębienie ich koloru).Kąpiel z kwiatami bzu czarnegoGarść kwiatów parzymy pod przykryciem. Wodę wlewamy do kąpieli. Inną wersją jest umieszczenie kwiatów w bawełnianym woreczku i wrzucenie do wanny z ciepłą wodą. A jeszcze inny sposób to dodanie mleka, w którym kwiaty były zanurzone przez około 4 krążenie, rozgrzewa. Regularnie stosowana pomaga pozbyć się cellulitu. Olej z kwiatów bzu czarnegoDo przezroczystej butelki lub słoika wsyp kwiaty i zalej je ulubionym olejem lub oliwą - najlepiej roślinnym, wyciskanym na zimno (tak by wszystkie kwiaty były przykryte - zapobiegnie to ich psuciu). Zakryj bawełnianą ścierką i odstaw w ciepłe, słoneczne miejsce na okres trzech tygodni pamiętając aby od czasu do czasu mieszać zawartość. Po tym czasie przecedź i przelej do ciemnych butelek. Przechowujemy w lodówce. Olejek z kwiatów możemy również zrobić z wykonaniem ciepłego oleju ale wtedy używamy kwiatów możemy wykorzystywać do masażu ciała, nacierań mięśni i stawów przy bólach, złagodzenia dolegliwości po ukąszeniu owadów. Skutecznie regeneruje suchą skórę, przywraca jej elastyczność, wzmacnia naczynia krwionośne i przeciwdziała cellulitowi (doustnie m. in. uśmierza ból brzucha i łagodzi stany zapalne układu pokarmowego).Na zdrowie!- Źródłem związków fenolowych są produkty pochodzące z natury i na szczęście do tego szacownego grona należy również bez. Polifenole posiadają szereg właściwości zdrowotnych, co czyni kwiat bzu pomocnym w wielu schorzeniach. Bez zawiera kwercetynę obniżającą poziom glukozy we krwi, co świetnie się sprawdzi w profilaktyce cukrzycy, rutynę wspomagająca wchłanianie witaminy C, a także wiele innych wpływających na poprawę profilu lipidowego, rozszerzenie naczyń krwionośnych, przeciwdziałają powstawaniu osteoporozy i chorób neurodegeneracyjnych. - mówi Klaudia Kalinka ze sklepu Ateraz - zdrowie i świadomość. - Bez dzięki dużej zawartości flawonoidów ma silne działanie antyoksydacyjne, hamując dzięki temu rozwój nowotworów, niszczenie zdrowych komórek oraz starzenie się naszego organizmu. Kwiaty bzu posiadają liczne olejki eteryczne, a w tym terpenoidy, działające napotnie, przeciwgorączkowo oraz moczopędnie. Wszystkie te właściwości zdrowotne można uzyskać np. pijąc przepyszny napar z kwiatów czarnego bzuTe niepozorne kwiatki mają potężną moc. Leczą choroby górnych dróg oddechowych - katar, kaszel, zapalenie oskrzeli, przeziębienie, wzmacniają system immunologiczny, zwiększają siły obronne organizmu, pomagają w walce z chorobą. Ułatwiają odkrztuszanie, oczyszczają organizm (kiedyś często stosowane przy zatruciach), wykorzystywane są również przy zapaleniu układu moczowego a także w przewlekłych chorobach skóry, kruchych naczyniach krwionośnych i "pajączkach".- Dziki Bez Czarny nazywany jest bzem lekarskim i to nie bez powodu. Ojciec medycyny, Hipokrates, leczył wywarem z korzeni obrzęki, a sok polecał jako środek moczopędny. Poza walką z chorobą wewnątrz organizmu, ma również zastosowanie zewnętrzne - np. jako środek do płukania w stanach zapalnych gardła i jamy ustnej - mówi Marzena Pengiel ze sklepu zielarasko-medycznego Eko-Zioła. - Trzeba pamiętać, że zabronione jest wytwarzanie z niego wina bądź alkoholi, ponieważ w procesie fermentacji wytwarza on związki trujące, których następstwem mogą być omdlenia i wymioty. Ale bez czarny ma na szczęście szerokie zastosowanie w kuchni, można z niego przygotować doskonałe konfitury oraz soki czy placuszki. Kwiaty czarnego bzu w cieście według sklepu Eko-ZiołaKwitnące baldachy wypłukać w wodzie z octem, by pozbyć się 1-2 jajka, mąka, woda pół na pół z mlekiem. Można osobno ubić pianę z białek aby placuszki były pulchniutkie. Baldachy całe lekko solimy i zamaczamy w cieście, kładziemy na rozgrzany oleju kokosowym. Podawać prosto z patelni lekko słodząc cukrem pudrem lub z kwiatów dzikiego bzu (kordiał)Około 300 gramów kwiatów, bez grubszych łodyg rozkładamy na jakiś czas na jasnej powierzchni - w ten sposób łatwo pozbędziemy się "pasażerów na gapę". Nie myjemy i staramy się uważać, by kwiaty nie straciły cennego pyłku. W garnku zagotowujemy półtora litra wody z kilogramem cukru. Dodajemy kwiaty, trzy pokrojone w plasterki cytryny i dwa opakowania kwasu cytrynowego (50 gram). Schładzamy, przykrywamy szczelnie folią i wkładamy na minimum dobę do lodówki. Po tym czasie odcedzamy i wlewamy do wyparzonych wcześniej butelek. Możemy pasteryzować lub przechowywać w na przeziębienie, osłabienie, reguluje przemianę materii i wzmacnia. Do tego ma tak wyjątkowy orzeźwiający smak, że chętnie dodaję go nawet bez powodu, tylko ze względu na walory smakowe, do wody, herbaty czy robiąc cukru do wody zależy od naszego upodobania. Znam przepisy w których cukier występuje w proporcji do wody 1:4. Może być też na odwrót. To od nas zależy jak bardzo słodki syrop chcemy uzyskać. Ocet z kwiatów dzikiego bzuOcet można zrobić na kilku sposobów ale najszybszym jest zalanie kwiatów octem zwykłym lub jabłkowym w proporcji: 1 baldachim kwiatów na filiżankę octu. Słoik zakręcamy i odstawiamy w ciepłe miejsce na 3-4 dni, pamiętając by co jakiś czas zamieszać zawartość. Potem odcedzamy i ocet gotowy. Ma właściwości nie tylko kulinarne (aromatyczny, lekki, świeży posmak) ale i zdrowotne oraz kosmetyczne. Wzmacnia odporność, wspomaga leczenie przeziębienia i problemów jelitowych, łagodzi stany zapalne mięśni i stawów (także reumatyzm i artretyzm), działa moczopędnie. Rożnie stosowany w zależności od schorzenia. W kosmetyce najczęściej rozcieńczony z wodą - pielęgnuje i oczyszcza skórę oraz wzmacnia włosy. Jak i kiedy zbierać kwiaty czarnego bzu?Kwiaty czarnego bzu zbiera się od maja do lipca (w zależności od pogody i stanowiska), najlepiej rano, podczas słonecznej pogody. Jeśli chcemy je przetworzyć świeże kwiaty należy zrobić to jak najszybciej. Można je też ususzyć, związując baldachy i wieszając w miejscu zacienionym, ciepłym i przewiewnym lub susząc w piekarniku w temperaturze nieprzekraczającej 40°C. Kwiaty bzu można również aby nie zrywać wszystkich kwiatostanów z jednego tylko krzaka (może to zakłócić ekosystem rośliny) i nie zbierać więcej niż tego potrzebujesz. Wybieraj tereny czyste, z dala od ruchliwych ulic i spożywaj dzikiego buz na surowo. Jeśli nie jesteś pewien czy to odpowiednia roślina - zapytaj kogoś kto będzie mógł to potwierdzić. Czarny bez (Sambucus nigra) to krzew powszechnie porastający nieużytki i przydroża - tak wszędobylski, że wiele osób uważa go za roślinę nieciekawą i nie godną uwagi. A szkoda, bo czarny bez zastosowanie może mieć w ogrodzie jako roślina ozdobna oraz źródło kwiatów, owoców i liści o cennych właściwościach leczniczych. Ponadto uprawa bzu czarnego jest bardzo łatwa. Zobacz jak wygląda bez czarny, poznaj najciekawsze odmiany ozdobne czarnego bzu i możliwości jego zastosowania w ogrodzie. Czarny bez - Sambucus nigra - kwiaty Jak wygląda czarny bez? Czarny bez, określany też jako dziki bez czarny, w warunkach naturalnych przyjmuje formę rozłożystego krzewu i osiąga niejednokrotnie wysokość ponad 5 metrów, przez co w starszym wieku bardziej przypomina niskie drzewo o wielu pniach. Pędy tej rośliny pokryte są szarą, chropowatą, z wiekiem coraz bardziej spękaną czarnego bzu są pojedyncze i niepozorne, ale zebrane w duże baldachogrona o średnicy od 10 do 20 cm przyciągają z daleka wzrok. Ich aromat z daleka przyjemny dla nosa, po zbliżeniu się do rośliny staje się, delikatnie mówiąc, "męczący". Kwiaty bzu czarnego mają barwę białą i pojawiają się w okresie od czerwca do lipca, przyciągając wiele pszczół. Owoce czarnego bzu pojawiają się w okresie od sierpnia do września i pozostają na roślinie jeszcze w październiku. Są kuliste, o średnicy do 8 mm, barwy ciemno fioletowej, niemal czarne. Od owoców właśnie pochodzi nazwa bez czarny. Stanowią one przysmak dla ptaków, które przy okazji na duże odległości rozsiewają nasiona bzu czarnego. Liście bez czarny ma zielone, złożone z 3-9 (najczęściej 5) jajowatych, ostro piłkowanych listków osiągających do 9 cm długości. Liście bzu czarnego po roztarciu wydzielają duszący zapach, podobnie jak kwiaty. Bez czarny - właściwości lecznicze Właściwości lecznicze bzu czarnego sprawiają, że gatunek Sambucus nigra ma szerokie zastosowanie w ziołolecznictwie i medycynie naturalnej. Przydatne są zarówno kwiaty i owoce czarnego bzu, jak i liście tej czarnego bzu zawierają duże ilości flawonoidów, kwasów fenelowych i organicznych, a ponadto garbniki, olejek, śluzy, triterpeny, sterole i sole mineralne. Wykorzystuje się je przygotowując rozmaite preparaty lecznicze z kwiatów czarnego owocach bzu czarnego jest sporo glikozydów antocyjanowych, cukrów, pektyn, garbników, rzadkich kwasów organicznych ( szikimowy), rutyny, a także witaminy C, witamin z grupy B i prowitaminy A. Za czarny kolor owoców odpowiada barwnik sambucyjanina, która wykazuje silne właściwości antynowotworowe, wspomagające odporność i układ krwionośny. Owoce bzu czarnego posiadają cenne właściwości leczniczeFot. Czarny bez - zastosowanie Bez czarny zastosowanie ma przede wszystkim lecznicze. Z kwiatów czarnego bzu przygotowuje się napary wykorzystywane w leczeniu przeziębień, katarów i chorób reumatycznych. Mają one działanie moczopędne, napotne i przeciwgorączkowe, a także wykrztuśne. Jako surowiec zielarski kwiaty bzu czarnego zbiera się gdy rozkwitną ale jeszcze nie przekwitają. Ścina się je całymi baldachami i suszy w przewiewnym i suchym miejscu, rozkładając cienką warstwą. Suszenie kwiatów czarnego bzu pozwala zachować ich cenne właściwości lecznicze na długi czarnego bzu są znakomitym produktem do produkcji soków i konfitur wzmacniających odporność w czasie jesieni i zimy. Ponoć najlepsze są te, zbierane zaraz po pierwszych przymrozkach. Należy jednak pamiętać, iż świeżych owoców czarnego bzu nie wolno zjadać. Nadają się one do spożycia dopiero po zagotowaniu lub usmażeniu bez przykrycia. Jeżeli z owoców przyrządza się przetwory, takie jak kompoty, galaretki, dżemy, wina, to należy oddzielić od nich pestki, przecierając je przez sito. Zbiera się tylko owoce w pełni dojrzałe, najlepiej po pierwszym jesiennym przymrozku. Uwaga!Bez czarny ma owoce, które bardzo plamią, dlatego krzewu tego nie powinno się sadzić przy ścieżkach, ławkach ogrodowych oraz w pobliżu parkingów, gdzie sok owoców mógłby poplamić przechodniów i samochody. Liście czarnego bzu, które nie są specjalnie ozdobne (u gatunku, bo o ciekawych liściach odmian ozdobnych, powiemy za chwilę) znajdują zastosowanie podczas sporządzania wszelkiego rodzaju maceratów i gnojówek ogrodniczych przydatnych do wzmacniania odporności uprawianych warzyw i kwiatów oraz do walki z niektórymi chorobami i szkodnikami. Dodatkową ich zaletą jest to, że poprzez swój specyficzny zapach wykazują właściwości odstraszające myszy, krety i nornice. Wystarczy garść pogniecionych liści czarnego bzu umieścić w zamieszkałej norce, a gryzonie lub kret się z niej ewakuują. Bez czarny - Sambucus nigra - owoceFot. Z liści bzu czarnego sporządzić wyciąg, który stosuje się przeciwko mszycom i gąsienicom bielinka kapustnika. W tym celu 1 kg świeżych lub 200g suszonych liści i kwiatów bzu moczy się w 10 litrach wody przez 24 godziny, a następnie rozcieńcza się wodą w stosunku 1:10. I jeszcze jedna, moim zdaniem największa zaleta liści bzu - rozkładając się, dostarczają one dużo materii organicznej, tym samym wzbogacając glebę w środowisku naturalnym bez czarny porasta wilgotne miejsca na glebach zasobnych w azot. Takie preferencje spowodowały, że czarny bez ma zastosowanie jako roślina wskaźnikowa, która swoją obecnością potwierdza dużą zasobność gleby zwłaszcza w związki azotowe. Gnojówka, wywar, napar - ekologiczne środki ochrony roślin Wiele roślin na działkach, w tym również powszechnie występujące chwasty, takie jak pokrzywa, mniszek lekarski czy skrzyp polny, możemy wykorzystać do samodzielnego przygotowania gnojówek i wywarów roślinnych, przydatnych do nawożenia i ochrony roślin. Dobre przykłady to wywar ze skrzypu na mączniaka czy gnojówka z pokrzyw na mszyce. Poznaj najlepsze przepisy na ekologiczne środki ochrony roślin i nawozy naturalne oraz dowiedz się jak je stosować. Więcej... Gdzie posadzić czarny bez? Bez czarny warto posadzić w centralnym punkcie ogrodu lub dużej rabaty, gdzie będzie wyglądać naprawdę okazale i wprowadzi do ogrodu wiejski charakter, dodając uroku całemu założeniu. Pod krzewami bzu można posadzić, a raczej wysiewać całymi garściami, drobne rośliny cebulowe, które wczesną wiosną dodadzą ogrodowi kolorów, lub pokusić się o założenie w podcieniu rabaty z paprociami lub leśnymi czarnego bzu jest możliwa na całym terenie naszego kraju, gdyż czarny bez jest w pełni mrozoodporny i ma niewielkie wymagania. Dobrze rośnie na zwykłych, średnio żyznych glebach, najlepiej wilgotnych, zarówno na stanowiskach słonecznych jak i półcienistych. Aby zachować walory dekoracyjne krzewów czarnego bzu warto starsze pędy wycinać, a młodsze przycinać w połowie ich długości. Takie silne przycinanie bzu wykonuje się co 2-3 lata. Lilak pospolity - odmiany, pielęgnacja, rozmnażanie Obfite kwitnienie i piękny zapach roznoszący się w ogrodzie sprawiają, że lilak pospolity jest lubianym i chętnie uprawianym krzewem. Poza gatunkiem rodzimym dostępne są ciekawe ogrodowe odmiany lilaka pospolitego, których pachnące kwiaty zachwycają kolorem i kształtem. Zobacz jak wygląda pielęgnacja lilaka pospolitego oraz czy możliwe jest rozmnażanie lilaka w warunkach ogrodowych. Więcej... Bez czarny - odmiany ozdobne Jeśli ktoś woli rośliny bardziej ozdobne, to nic nie stoi na przeszkodzie, aby posadzić ozdobne odmiany bzu czarnego. A jest z czego wybierać. Hodowcy dołożyli wielu starań, by wyhodować piękne odmiany gatunku Sambucus nigra. Przedstawiamy 7 ciekawych odmian czarnego bzu. Wszystkie są łatwe w uprawie i w pełni mrozoodporne. Bez czarny 'Aureomarginata' - odmiana posiada liście o typowym kształcie i wielkości, ale na powierzchni blaszek rysuje się szeroki żółty margines, czasem zajmujący aż połowę szerokości liścia. Kwiaty w typowej dla bzu barwie białej można podziwiać od maja do lipca. Czarny bez odmiany 'Aureomarginata' rośnie niższy niż gatunek, więc znakomicie nadaje się do mniejszych ogródków przydomowych. Odmiana w pełni mrozoodporna. Bez czarny 'Aurea' - odmiana o liściach w kolorze złota i wzroście równie silnym jak dziki gatunek. Osiąga do 3 m wysokości. Jest w pełni mrozoodporna i dobrze znosi warunki miejskie. Bez czarny 'Laciniata' - roślina o bardzo ciekawych liściach, które są matowozielone, złożone z mocno powcinanych listków. Podobne liście ma klon palmowy, który jednak w naszym klimacie bywa kłopotliwy w uprawie. Dlatego dla osób, którym podoba się takie ulistnienie, bez czarny 'Laciniata' może okazać się lepszym wyborem. W porównaniu do innych odmian bzu czarnego, bez 'Laciniata' dobrze znosi stanowiska cieniste. Może zatem rosnąć zarówno w pełnym słońcu, półcieniu, jak i na stanowisku cienistym. Uchodzi za niewymagającą roślinę, doskonałą do sadzenia w miastach. Bez czarny 'Eva' kwitnie na różowoFot. Bez czarny 'Eva' - odmiana ta posiada liście powcinane, jak u odmiany 'Laciniata' ale dodatkowo są one ciemno puprpurowe. Roślinę wyróżniają też różowe kwiaty. Roślina bardzo dobra do sadzenia w miastach, w zestawieniach kolorystycznych z innymi krzewami. Czarny bez 'Guincho Purple' - tę odmianę wyróżnia przede wszystkim ciekawe zabarwienie liści. Pierzaste liście wiosną i latem są ciemnopurpurowe, a jesienią czerwone. Kwiaty lekko różowe o bardzo intensywnym zapachu można podziwiać od czerwca do lipca. Bez czarny 'Madonna' - roślina o zwartym pokroju, wyróżniająca się wolniejszym wzrostem oraz pierzastymi, jasnozielonymi liśćmi z nieregularną, szeroką białokremową obwódką. Odmiana mało wymagająca, dobrze rosnąca na każdej glebie ale nie lubiąca przesuszenia. Może rosnąć na każdym stanowisku, od w pełni słonecznego do cienistego. Bez czarny 'Marginata' - odmiana określana też nazwą 'Variegata' posiada liście matowozielone w środku i ny białokremowe na brzegach. Kwitnie na kremowobiało od czerwca do lipca. Świetnie nadaje się do sadzenia na tle roślin o ciemnym ulistnieniu. Dorasta do 2,5 m wysokości, a zatem jest nieco niższa niż większość innych odmian bzu czarnego. Czarny bez - rozmnażanie Rozmnażanie czarnego bzu prowadzi się przez sadzonki zdrewniałe, cięte w okresie bezlistnym i ukorzeniane w wilgotnej glebie w lekkim cieniu. Na takie sadzonki, późna jesienią, po opadnięciu liści, pobiera się pędy roczne. Pobrane fragmenty pędów przycinamy w taki sposób, aby każda sadzonka miała 4-6 oczek. Sadzimy je głęboko, pozostawiając tylko 2 oczka nad ziemią. Sadzonki bzu czarnego ukorzeniają się dość szybko i po roku można je posadzić na miejsce docelowe. W ten sposób rozmnożony bez czarny obficie zaowocuje po 3-4 latach. Bez czarny można też rozmnażać przez sadzonki zielne. Można je pobierać od połowy czerwca do połowy lipca z nowych przyrostów. Odcinek pędu powinien mieć 2-4 liście. Przed sadzeniem dolne liście się usuwa, pozostawiając tylko 2 górne. Rośliny po posadzeniu trzeba często zraszać aby zapewnić im odpowiednią wilgotność. W przeciwnym razie łatwo uschną. Z tego względu rozmnażanie bzu czarnego przez sadzonki zdrewniałe jest nieco łatwiejsze. Jesienią można też wysiewać nasiona, które należy wydobyć z owców. Jednak rozmnażanie czarnego bzu z nasion wymaga najwięcej cierpliwości, a w przypadku odmian ozdobnych, rośliny nie powtórzą cech rośliny matecznej. Dlatego odmiany ozdobne bzu rozmnażamy wyłącznie z sadzonek. Jak ciąć czarny bez? Dla prawidłowego wzrostu i obfitego owocowania czarny bez wymaga regularnego prześwietlające bzu czarnego prowadzi się po zbiorach owoców. Można je wykonać jeszcze jesienią, zaraz po zbiorze lub w okresie zimowym. Zasadniczo najlepszy termin przycinania czarnego bzu to właśnie miesiące zimowe. Unikajmy jednak cięcia w czasie dużych mrozów. Jeśli pogoda nie sprzyja, cięcie czarnego bzu można opóźnić do początku wiosny ale trzeba zdążyć zanim na roślinie zaczną się pojawiać liście. Decydując się na cięcie czarnego bzu, warto wiedzieć, że najobficiej roślina ta owocuje na pędach dwuletnich. Naszym celem jest zatem usuwanie wszystkich pędów starszych oraz pędów dwuletnich, które szczyt owocowania mają już za sobą. Pędy te ścinamy dość krótko nad ziemią. W ich miejsce wiosną wybije kilka długopędów na wysokość od 1,2 do 2 m. To na nich w następnym roku obficie pojawią się warunki owocowania i wygodny zbiór owoców bzu czarnego zapewnimy sobie, gdy roślina będzie miała od 6-12 pędów jednorocznych i dwuletnich. Starszych pędów nie ma sensu utrzymywać na krzewie. Nabierz pewności w przycinaniu roślin owocowych Jeżeli nie masz pewności jak wykonać cięcie lub po prostu boisz się to robić, pomoże Ci fantastyczna książka „Szkoła cięcia 2” poświęcona przycinaniu drzew i krzewów to druga część bestsellerowej książki „Szkoła cięcia”, w której Autorki Lucyna i Alicja Grabowskie w prosty i jasny sposób wyjaśniały tajniki cięcia roślin ozdobnych. Pierwszą książkę "Szkoła cięcia" za prosty język i wyraźne, dokładne rysunki pokochali posiadacze ogrodów w całej Polsce. Książka szybko stała się bestsellerem - 20 tysięcy sprzedanych egzemplarzy! „Szkoła Cięcia 2” sprawi, że nabierzesz pewności w przycinaniu drzew i krzewów owocowych i nauczysz się tak ciąć rośliny, aby rosły zgodnie z Twoimi oczekiwaniami oraz obficie owocowały. Po lekturze tej książki prawdopodobnie całkowicie zmieni się Twoje podejście do cięcia roślin! Przeczytaj również: Berberys Thunberga, berberys zimozielony - odmiany i uprawa berberysów Berberys to krzew o ozdobnych liściach, niezbyt wymagający, nadaje się do bardzo różnorodnych zastosowań. W ogrodach najchętniej sadzony jest berberys Thunberga i jego liczne odmiany. To krzew zrzucający liście na zimę ale wśród berberysów można też znaleźć berberys zimozielony. Oto najciekawsze gatunki i odmiany berberysów. Wybierz berberys do Twojego ogrodu i poznaj tajniki jego uprawy. Więcej... Ostrokrzew - uprawa, rozmnażanie, choroby Ostrokrzew to jeden z bardziej dekoracyjnych krzewów jaki możemy posadzić w ogrodzie. Nadaje się na stanowiska cieniste, do tego posiada zimozielone liście. Dowiedz się więcej o uprawie ostrokrzewu, jego rozmnażaniu a także chorobach. Te informacje zapewnią Tobie sukces w uprawie ostrokrzewu, który odwdzięczy się pięknymi czerwonymi owocami stanowiącymi doskonały element dekoracyjny na Boże Narodzenie. Więcej... Krzewy ozdobne szczepione na pniu Krzewy ozdobne szczepione na pniu to ciekawa propozycja dla wszystkich osób, które chcą aby ich ogród zachwycał niezwykłymi kształtami i formami roślin. Pozwalają uzyskać ciekawy efekt miniaturowych drzewek, które możemy uprawiać nawet na niewielkiej powierzchni małego ogródka przydomowego, tarasu czy balkonu. Przy tym uroczym wyglądzie ich pielęgnacja zazwyczaj jest bardzo łatwa. Oto najlepsze odmiany krzewów szczepionych na pniu! Więcej... Czarny bez ma białe kwiaty rozłożone w baldachim, natomiast owoce czarne. Rozwija się na stanowisku słonecznym lub pół cienistym. Z owoców przygotujesz sok skutecznie obniżający ciśnienie tętnicze. Sprawdź, jak pielęgnować ten krzew! Czarny bez to roślina towarzysząca człowiekowi już od epoki kamiennej. W dawnych czasach krzew dzikiego bzu stanowił ogrodzenie domów i wierzono, że jego zapach chronił przed „złymi duchami”. Od lat odkrywano jego cenne właściwości lecznicze, przyrządzano syropy, soki, napary, dżemy, a nawet wino z czarnego bzu. Znany przez Egipcjan w leczeniu oparzeń, chorujących na przeziębienie i stany zapalne skóry Indian, a także u mieszkańców Europy. W medycynie naturalnej bez czarny jest do dziś bardzo cennym surowcem wzmacniającym odporność, działającym przeciwwirusowo i przeciwzapalnie. Obecnie roślina także doceniana przez ogrodników. Zyskała liczne odmiany ozdobne o niezwykłych walorach dekoracyjnych. Bez czarny wykorzystywany jest także w kosmetologii – wyciągi dodawane są do kremów i maseczek w celu zmiękczenia skóry, redukcji zmarszczek i rozjaśnienia przebarwień. Spis treści: Czarny bez: opis Czarny bez - uprawa i pielęgnacja Czarny bez: kiedy kwitnie i kiedy zbierać? Bez czarny: co można zrobić z owoców i kwiatów? Jak suszyć kwiaty czarnego bzu? Czarny bez: opis Czarny bez (Sambucus nigra) należy do rodziny piżmaczkowatych. Fachowo zwany dzikim bzem czarnym, a potocznie określa się go jako dziki bez, bez lekarski, bez apteczny, czy bez pospolity. Jest krzewem, mogącym także przyjmować pokrój niewielkiego drzewa. Dorasta do wysokości 10 metrów. Zastanawiasz się jednak, jak wygląda czarny bez? Najłatwiej rozpoznać go po tym, że posiada charakterystyczne białe kwiaty złożone w baldachim. Z nich późnym latem dojrzewają czarne, soczyste owoce. Jego korona ma rozłożysty, kulisty pokrój. Na korze występują liczne spękania – są to tzw. przetchlinki. Czarny bez jest powszechnie występującym gatunkiem – rozprzestrzeniony Europie, w Polsce pospolity na obszarze całego kraju. Bez dziki, jak sama nazwa wskazuje, rośnie w stanie naturalnym na skrajach lasów i łąk, przy drogach, w parkach, zaroślach i nieużytkach. Występuje w żyznych lasach liściastych, na terenach zalewowych. Gatunek rosnący w sąsiedztwie domostw, opuszczonych osiedli, ogrodów i terenów przemysłowych. Bez czarny jest rośliną trującą - nie można spożywać jego surowych owoców i kwiatów. W liściach, niedojrzałych owocach i nasionach znajduje się glikozyd cyjanogenny – sambunigryna. W organizmie może się on przekształcić w trujący cyjanowodór. Po obróbce termicznej szkodliwe związki zostają zneutralizowane i dopiero wtedy surowce nadają się do spożycia. Charakterystyczny duszący zapach posiada cały bez czarny. Liście po roztarciu mają nieprzyjemną woń, ze względu na obecność w nich olejków eterycznych. Z pędów czarnego bzu otrzymuje się wywar, służący do ekologicznego zwalczania gryzoni - kretów, norników, a także motyla - bielinka kapustnika, mszyc i gąsienic. Może być także używany do odstraszania komarów. Czarny bez: uprawa i pielęgnacja Czarny bez w uprawie ogrodowej posiada liczne odmiany o różnych kolorach i kształtach liści oraz odmiennych barwach kwiatów. Liście mogą być kremowobiałe, złocistożółte, ze złotymi plamami, a nawet purpurowe. Kwiaty różnych odmian są różowe, kremowe lub białe. Do uzyskania gęstego ulistnienia, zaleca się na wiosnę silnie przycinać całą roślinę. W Polsce jest krzewem łatwym w uprawie i mrozoodpornym. Nie lubi jednak zastoisk mrozowych. Nie musi być okrywany na zimę. Najczęściej bez czarny rosnący naturalnie uznawany jest za chwast. Do właściwego wzrostu potrzebuje przepuszczalnej gleby ogrodowej. Lubi nawożenie azotem, fosforem i wapniem. Idealne pH gleby pod uprawę czarnego bzu wynosi 5,5 – 6,5. Najlepiej rozwija się na stanowisku słonecznym lub półcienistym, jednak nie lubi wystawy południowej. Źle rozwija się także w towarzystwie innych krzewów, chwastów, gdyż woli mieć wolną przestrzeń. Nie chce konkurować o wodę i składniki mineralne. Ze względu na charakterystyczny zapach liści i kwiatów, krzew nie jest podatny na choroby i szkodniki. Roślina może na jednym stanowisku rosnąć nawet przez 10-15 lat, dlatego warto ją pielęgnować. Starsze pędy regularnie wycinać, a młodsze skracać o połowę. Wtedy roślina zachowa swoje walory dekoracyjne. Corocznie usuwa się nieowocujące, martwe pędy, a także połamane gałęzie. Bez czarny jest kruchy, więc takie uszkodzenia mogą pojawiać się dosyć często. Wszystkie gałęzie mające ponad trzy lata powinny być usuwane. Cięć dokonuje się wiosną, jeszcze przed rozpoczęciem wegetacji. Aby rozmnożyć krzew, zimą lub latem pobiera się sadzonki – najlepiej gdy są one niezdrewniałe. Powinny mieć one 5-6 oczek. Sadzi się je do gruntu, w taki sposób, żeby ponad ziemię wystawały dwa oczka. Możliwy jest także wysiew bzu czarnego z nasion. Przed włożeniem do gruntu pozyskanych sadzonek, na glebę można nanieść warstwę obornika lub kompostu. Poprawimy dzięki temu strukturę ziemi. Bez czarny zaowocuje po trzech, czterech latach. Które odmiany czarnego bzu są najlepsze do uprawy? Czarny bez to roślina niewymagająca, dość odporna na choroby i szkodniki oraz łatwa w uprawie. Pomimo swoich preferencji (stanowisko nasłonecznione, podłoże przepuszczalne) rośnie praktycznie wszędzie, przez co jest zaliczana do roślin ruderalnych. Warto jednak odkryć piękno Czarnego bzu, bo pozostaje dekoracyjny przez większą część okresu wegetacyjnego. W czasie kwitnienia obsypuje się białokremowymi baldachami kwiatów, zaś pod koniec lata i wczesną jesienią oko cieszą ciemnofioletowe baldachogorna. Do wyboru mają Państwo wiele ciekawych odmian zarówno ozdobnych jak i towarowych. Odmiany ozdobne zachwycają nie tylko kolorem kwiatów, ale także kolorem i kształtem liści np. 'Aurea' o żółto-zielonych, złocistych liściach i białych kwiatach, 'Variegata' o biało obrzeżonych liściach i białych kwiatach, 'Black Beauty' o bordowych liściach i różowych kwiatach; 'Guincho Purple' o purpurowych liściach, różowych pąkach i białych kwiatach, czy absolutnie zachwycająca 'Eva' o postrzępionych, bordowych liściach i biało-różowych kwiatach. Z odmian towarowych, na szczególne polecenie zasługują obicie plonujący 'Samyl' (do 20 kg owoców z krzewu) oraz 'Korsor' o dorodnych owocach, które przeciętnie są dwa razy większe niż te u pozostałych odmian bzu. - odpowiada dr inż. Tomasz Mróz Czarny bez: kiedy kwitnie i kiedy zbierać? Czarny bez jest rośliną używaną w lecznictwie. Surowcem zielarskim są kwiaty i dojrzałe owoce czarnego bzu. Właściwości lecznicze wykazują także kora, liście i korzenie. Bez czarny kwitnie na przełomie maja i czerwca. Roślina jest wtedy najbardziej dekoracyjna. Ma drobne, kremowo - białe kwiaty zebrane w baldachy. Taki kwiatostan może osiągać nawet 20 centymetrów średnicy. Kwiaty czarnego bzu najlepiej jest zebrać gdy już są dobrze rozkwitnięte i jeszcze nie przekwitają. Najlepiej gdyby w dniach poprzedzających zbiór nie było deszczowo. Sam dzień w którym będą zrywane kwiaty powinien być słoneczny. W celu suszenia ścina się całe baldachy dobrze rozwiniętych kwiatów. Najlepiej pozyskiwać bez ze stanowisk naturalnych, z dala od dróg i zanieczyszczeń. Nie należy zbierać kwiatów przegniłych, wyschniętych czy brązowych. Taka kondycja rośliny spowoduje, że cały zebrany surowiec będzie się psuł podczas suszenia. Jeżeli zdarzyłoby się zerwać przebarwione kwiaty, to jeszcze przed suszeniem lepiej je odrzucić. Bez czarny: co można zrobić z owoców i kwiatów? Można się zastanawiać po co zbierać czarny bez, na co później przeznaczyć ten surowiec. Na przestrzeni lat stworzono wiele przepisów na smaczne przetwory z owoców lub kwiatów czarnego bzu. Wszystko to dlatego, że roślina ma szereg udowodnionych właściwości leczniczych: potrafi wiązać wolne rodniki, gdyż ma działanie antyoksydacyjne, działa bakteriobójczo i uniemożliwia zainfekowanie przez wirus grypy, bogata w witaminy C, A, B i związki mineralne, zawiera rutynę wzmacniającą odporność i uszczelniającą naczynia krwionośne, działa moczopędnie i rozkurczająco, pomocny przy wrzodach i zaparciach, usuwa toksyny i produkty przemiany materii, działa przeciwzapalnie na skórę, trudno gojące się rany, łagodzi cienie i obrzęki pod oczami. Wysuszone kwiaty bzu czarnego służą do przygotowania naparu. Dwie łyżeczki surowca, zalane wrzątkiem parzyć można pod przykryciem przez dziesięć minut. Ma on przyjemny, słodki i lekko anyżowy smak. Napar ma działanie napotne i przeciwgorączkowe. Podczas przeziębienia działa wykrztuśnie, przeciwwirusowo i wzmacniająco na organizm. Można nim płukać gardło. Bez czarny ma udowodnione właściwości w leczeniu chorób układu moczowego i stanów zapalnych skóry. Napary działają także rozkurczowo przy dolegliwościach układu trawiennego i problemach z przemianą materii. Tak przyrządzony napar, stosowany zewnętrznie, będzie mógł służyć do okładów przy wypryskach na skórze, oparzeniach i zapaleniu spojówek. Syrop z kwiatów czarnego bzu Podczas przeziębienia warto pić syrop z kwiatu czarnego bzu. Przygotowuje się go poprzez zalanie kwiatów wrzątkiem i odstawienie na 12 godzin. Po tym czasie dodaje się cukru i gotuje. W czasie infekcji można pić syrop kilka razy dziennie. Można go także dodawać do herbat i napojów. Owoce czarnego bzu najlepiej jest zebrać w słoneczny dzień, ale przypadający po czasie deszczowym. Najczęściej wykonuje się to na przełomie sierpnia i września. Owoce są wtedy czarnofioletowe, winne i w pełni dojrzałe. Do zbioru nie nadają się owoce zielone i niedojrzałe. Sok z czarnego bzu Sok z czarnego bzu ma także właściwości napotne i przeciwgorączkowe. Regularnie dodawany do herbaty lub napoju – wzmacnia odporność. może być przyrządzany z dojrzałych owoców czarnego bzu, a następnie przepuszczany przez sokownik. Trzeba gotować sok z dodatkiem cukru i pasteryzować w słoikach. Owoce bzu czarnego służą także do poprawy zabarwienia soków, kompotów, nalewek i win. Nalewka z czarnego bzu Lecznicza nalewka z czarnego bzu, to kolejny sposób na wykorzystanie dojrzałych owoców. Aby ją przygotować, potrzebny jest kilogram owoców, cukier, litr spirytusu i pół litra wody. Po sześciu miesiącach można delektować się smakiem samodzielnie przygotowanej nalewki. Kolejnym napojem alkoholowym, przygotowanym w domu, może być wino z czarnego bzu. Regularne spożywanie jego niewielkich ilości przez osoby dorosłe sprawi, że poprawi się krążenie żylne w organizmie i wzmocni odporność. Jak suszyć kwiaty czarnego bzu? Po ścięciu baldachów bzu czarnego i wybraniu tylko białych, dobrze rozwiniętych kwiatów, trzeba rozłożyć je cienką warstwą w suchym i przewiewnym miejscu. Można je poukładać na bawełnianym materiale lub papierze. Kwiaty nie mogą się zaparzyć, dlatego temperatura w pomieszczeniu nie powinna przekroczyć 35 stopni Celsjusza. Najlepiej, żeby było one zacienione, bez dostępu do promieni słonecznych. Jeżeli surowiec jest dobrze wysuszony, to kwiat ma kolor biało – żółty. Odcina się z niego szypułki, pozostawiając same kwiaty. Następnie gotowy, wysuszony surowiec można przełożyć do torebki papierowej, szczelnie zamykanej puszki lub słoika. Jeżeli brakuje nam miejsca i nie mamy takiego przewiewnego pomieszczenia w którym panuje wysoka temperatura, to jedyną możliwością przygotowania surowca jest użycie suszarki. Temperatura w niej ustawiona nie może przekroczyć 30 stopni Celsjusza. W kioskach znajdziecie już czerwcowy numer Mojego Gotowania a w nim dwa moje materiały – jeden o poziomkach (o tym wkrótce) drugi o moich ukochanych kwiatach czarnego bzu. Jeszcze do niedawna zapomniane- teraz- mam wrażenie- wracają do łask. Już za chwileczkę już za momencik zaczną kwitnąć i odurzać swoim zapachem nie tylko pszczoły ale i ludzi. Ja w ciepły czerwcowy wieczór nie mogę przejść obojętnie obok kwitnącego drzewa dzikiego bzu- muszę przystanąć i wąchać, wąchać, wąchać… Po wsiach i małych miasta rośnie dużo pięknych starych drzew dzikiego bzu. W dawnych czasach uznawane były za magiczne i zanoszono pod nich chorych aby ozdrowieli lub unikano jak ognia bo miały przynosić pecha i śmierć członka rodziny. Z drzewa czarnego bzu robiono amulety (u Harrego Pottera słynna czarna różdżka- jedno z insigniów śmierci – była zrobiona z drzewa czarnego bzu). Z kwiatów robiono syropy, nalewki a z owoców wino, dżemy i soki. I kwiaty i owoce suszono dla celów leczniczych. Moja babcia nie dotykała się do czarnego bzu- uważała go za trujący i niezjadliwy. Dlatego jego wykorzystanie kulinarne poznałam bardzo późno jako już dorosła osoba. Bziankę- czyli syrop z kwiatów bzu- nauczyły mnie robić 4 cudowne Panie z nowoczesnego koła gospodyń wiejskich- gdzieś pod Siedlcami. Tam dwa lata temu fotografowałam ich spółdzielnie dla jednego ze społecznych projektów kulinarnych Fundacji Rozwoju Obywatelskiego. Te 4 wspaniałe kobiety odczarowały dla mnie czarny bez i od tej pory poszło już lawinowo. Wypróbowałam zastosowanie tych kwiatów w tak wielu daniach, że nie spamiętam wszystkich. Przepisy na parę z nich znajdziecie w Moim Gotowaniu. Jest tam tort cytrynowy z nutą kwiatów czarnego bzu, jest przepis na domowe lokum (turecki przysmak) o smaku kwiatów bzu, jest rewelacyjny bezalkoholowy szampan (kwiaty bzu wywołują fermentację i bąbelki!- spróbujcie koniecznie!!!), jest przepis na smażone w kardamonowej tempurze baldachimy kwiatów bzu- myślę, że to danie którego nie powstydziłaby się najlepsza restauracja. Z dodatkiem kwiatów bzu robię jeszcze sorbety, dżemy, galaretki i granity- w sam raz na nadchodzące czerwcowe upały. Oby przyszły jak najszybciej bo szczerze powiedziawszy mam już dość tej zimnej wiosny. A na koniec mam dla Was parę dobrych rad jak zbierać kwiatów czarnego bzu: zbieramy kwiaty z dala od szos i parkingów (bardzo chłoną zanieczyszczenia),zbieramy tylko rozwinięte kwiaty (niedojrzałe zielone kulki lub przejrzałe brązowe kwiaty będę niedobre), zbieramy tylko suche kwiaty (a więc nie wybieramy się na zbiory po deszczu), delikatnie obcinamy kwiaty nożyczkami i układamy w koszyku kwiatami do góry (najwięcej aromatu ma pyłek kwiatowy, postarajmy się więc nie otrzepać tego co najcenniejsze), nie myjemy kwiatów przed użyciem (spłuczemy aromatyczny pyłek kwiatowy), kiedy przyniesiemy kwiaty do domu wyłóżmy je na gazetę i pozostawmy na godzinę tak aby pozbyć się wszystkich lokatorów (pajączków, muszek i gąsienic). SYROP Z KWIATÓW CZARNEGO BZU (czyli BZIANKA) 50-60 baldachimów kwiatów czarnego bzu 1 kg cukru sok z 2 cytryn parę listków mięty lub jeszcze lepiej werbeny cytrynowej Kwiaty obetnij nożyczkami do garnka, delikatnie aby nie utracić aromatycznego pyłku. Zalej 1,5 l wrzącej wody , przykryj. Kiedy ostygnie wstaw do lodówki na 48 godzin. Po tym czasie przecedź wywar przez sterylna gazę, dodaj cukier, sok z cytryny i listki ziół. Doprowadź do wrzenia i gotuj do czasu aż cały cukier się rozpuści. Przelej do wyparzonych słoiczków lub butelek, zakręć i odwróć do góry dnem i pozostaw tak do ostygnięcia. Bziankę podawaj rozcieńczoną wodą, najlepiej gazowaną z plasterkiem cytryny lub wykorzystuj do produkcji galaretek, nasączania tortów czy choć polewania o tym jak zrywać kwiaty w tekście powyżej.