issn 0208-8878. czerwiec 2015 窶｢ nr 6 (709) www.rycerzniepokalanej.pl. poboﾅｻne lub bezboﾅｻne str. 4 skuteczne dziaﾅ、nie potrzebuje wsparcia str. 12 z protestanta do fatimy str. 22 Możemy zatem trasę wydłużyć i wejść na Biały Krzyż (Przełęcz Salmopolską) żółtym szlakiem z przystanku Szczyrk Salmopol, a z kolei na powrocie ominąć szczyt Malinowa i zejść niebieskim szlakiem turystycznym z Przełęczy Pod Malinowem do przystanku Szczyrk Salmopol. Możemy także skrócić trasę pomijając Zielony Kopiec. Jak wieszać bez wiercenia w ścianie >>> Kołki takie podczas wkręcania powodują miejscowe zagęszczenie gazobetonu, dzięki czemu połączenie znacznie zyskuje na solidności. Ciekawym rozwiązaniem są też kołki wkręcane – metalowe lub plastikowe. One nie wymagają wiercenia. Mają zewnętrzny gwint, który wrzyna się w miękki beton. Krzyż w Sejmie to kwestia polskości, a więc tożsamości – uważa ks. prof. Franciszek Longchamps de Berier z Uniwersytetu Jagiellońskiego, członek Komitetu Całość oplata wieniec z dębu i wawrzynu, co oznacza cele jakie ma młody harcerz do zdobycia: siłę, umiejętność, sprawność i wiedzę. Na ramionach Krzyża widnieje napis: CZUWAJ, który jest pozdrowieniem wszystkich druhów i druhen. W centralnej części odznaki jest umieszczona lilijka, a wokół niej okrąg, który jest symbolem Znak krzyża jest używany podczas modlitw, mszy i innych religijnych obrzędów. Znak krzyża jest symbolem wiary, nadziei i miłości, a także uznawany jest za symbol śmierci i zmartwychwstania Jezusa Chrystusa. Jak zrobić znak krzyża? Aby dobrze wykonać znak krzyża, należy: Złożyć dłonie na klatce piersiowej lub przed sobą. Historia krzyża na Giewoncie. Przybyłemu do Zakopanego najwięcej wpada w oczy Giewont, olbrzymia turnia, przepaścistą ścianą zwrócona ku wsi, z poszczerbionem grzbietem i dlatego każdy się nań wybiera, kto po szczytach może chodzić - pisał Walery Eljasz w “Ilustrowanym przewodniku do Tatr, Pienin i Szczawnic” z 1900 roku. Rok Jak widać, nie tylko znaczenie podkowy jest istotne. Warto wiedzieć, gdzie i jak wieszać ten symbol szczęścia i bezpieczeństwa. Z całą pewnością, podkowa będzie pełnić także wspaniałą funkcję dekoracyjną w naszych wnętrzach i również dlatego warto ją mieć na ścianie. Cerkiew z 1883. Nowa parafialna cerkiew Podwyższenia Krzyża Pańskiego została zbudowana po długich staraniach miejscowej ludności. Wznoszenie nowego obiektu sakralnego trwało trzy lata, do 1886. Mimo ponownego otwarcia cerkwi w Kożanach nie zwrócono do niej elementów wyposażenia przekazanych parafii rybołowskiej. #Witam, nie było gdzie wieszać ręczników co? Trochę mnie przyhamowało w publikacji, bo raz, że okazało się, że słabo znoszę krytykę, dwa, że samo R1VM1E. Patrząc powierzchownie, trudno nie obierać pozytywnie decyzji władz Bawarii, by od 1 czerwca w każdym urzędzie wieszać krzyż. Rządzący tłumaczą, że „krzyż jest fundamentalnym symbolem chrześcijańskiej tożsamości kulturowej”. Decyzję niespodziewanie skrytykował kard. Reinhard Marx, który oznajmił w wywiadzie, że rozporządzenie „wywołuje niepokoje i dzieli społeczeństwo”. Dodał, że powieszenie krzyża nie wynikło z woli wiernych. Kto traktuje krzyż jedynie jako symbol kultury, ten krzyża nie zrozumiał. (…) Nie można mieć krzyża bez Tego, Który na nim zawisł. To znak sprzeciwu wobec przemocy, niesprawiedliwości, grzechu i śmierci, ale nie znak sprzeciwu wobec innych ludzi. powiedział przewodniczący niemieckiego Episkopatu. Stanowisko hierarchy oburzyło wielu internautów. Na kardynała posypały się słowa krytyki, łącznie z piętnowaniem jego nazwiska, kojarzącego się z Karolem Marksem. Jak to możliwe, że tak wysoki hierarcha sprzeciwia się wieszaniu w miejscach publicznych krzyży? Nie jestem specjalnym obrońcą teologicznych wynurzeń kardynała Marxa, jednak w tym wypadku rozumiem jego punkt widzenia. Nie wchodząc już w wyborczą walkę między bawarskimi chadekami i prawicową Alternatywy dla Niemiec i kwestii politycznego wykorzystywania krzyża, należy zastanowić się nad znaczeniem krzyża w miejscach publicznych. Tak, dobrze, że pojawiają się głosy mówiące o symbolu chrześcijaństwa jako części „kulturowej tożsamości” Europy. Cieszyć musi fakt, że w zlaicyzowanej, oddalonej coraz mocniej od chrześcijańskich wartości Europie powraca dyskusja o chrześcijańskich korzeniach kontynentu. Czy jednak mamy pewność, że samo wieszanie krzyży w miejscach publicznych jest odpowiedzią na nasze cywilizacyjne bolączki? Czy dzięki tym krzyżom na ścianach dojdzie do odrodzenia wiary czy może raczej złości społeczeństwa, któremu symbol się administracyjnie narzuca? Pierwszy sondaż mówi, że 64 proc. respondentów skrytykowało bawarski nakaz wieszania krzyży. To jednak nie istotne czy ten odsetek spadnie czy wzrośnie. Ważne jest to, czy pojawienie się krzyża pchnie zlaicyzowane społeczeństwo w stronę wiary. Mam wątpliwości. Nie żyjemy już w Europie chrześcijańskiej. Żyjemy w miejscu postchrześcijańskim. Skierowanym w stronę pogaństwa, gdzie materializm, hedonizm, skrajna wygoda życiowa zastąpiła Boga. Żyjemy w cywilizacji antropocentycznej, która odwróciła się od Boga. Zabiła go. W puste miejsce wchodzi radykalny i żarliwie wyznawany islam. Nie ma problemów w zderzeniu z ateistyczną pustką. Europa nie wymaga pogłębienia wiary. Nie wymaga jej spokojnego pielęgnowania. Już nie. Przegapiliśmy moment, gdy mogliśmy się cieszyć snem tłustego kota z krzyżem na piersiach. Europa potrzebuje głębokiej rechrystianizacji. Zbudowania na nowo miłości do Chrystusa. Odrodzenie nie przyjdzie wraz z zawieszeniem decyzją urzędników krzyża na ścianie. Jest on coraz częściej nie dowodem na odkupienie ludzkości przez Jezusa, ale zwykłą zbitką dwóch kijków, wobec których w najlepszym przypadku następuje obojętność. Totem? Tak. Krzyż bez swojej głębi zamienia się w zwykły totem. Pusty symbol kultury i wspólnoty, a nie żywego Chrystusa. Cierpiącego, ale i zmartwychwstałego. Europa nie potrzebuje dziś pustych symboli. Europa potrzebuje powrotu do wartości ewangelicznych. Gdy Europejczycy szczerze i prawdziwie powrócą do wiary, to bez pomocy urzędników będą wieszać wszędzie krzyże. Tak jak było w czasach, gdy słowa Chrystusa odmieniały świat. Publikacja dostępna na stronie: W parafiach w Zakopanem odbędą się msze, na których wierni „przeproszą Boga za znieważenie krzyża na szczycie Giewontu”. Chodzi o powieszenie na nim "obcych nam flag" - przekazała parafia św. Krzyża w stolicy Tatr. Flaga z tęczą zawisła na krzyżu na Giewoncie 14 sierpnia. Duchowni w Zakopanem do dziś żywią uraz do sprawcy tego po tamtym zdarzeniu tamtejsze parafie zorganizują nabożeństwo, na którym przewidziano specjalną modlitwę, o odkupienie win. Wierni mają w ten sposób „przeprosić Boga za znieważenie krzyża na Giewoncie obcymi flagami”. Zakopane: Wierni przeproszą za znieważanie krzyża na Giewoncie. Za tęczę, ale i baner Dudy- W tym roku 14 września chcemy złączyć się modlitwą suplikacyjną i przepraszać Boga za znieważenie Krzyża na Giewoncie obcymi nam flagami. Chcemy bronić krzyża do czego zachęcał nas św. Jan Paweł II - zapowiedziała na Facebooku Parafia Tatrzańska im. Świętego Krzyża w Zakopanem. Zobacz także Przypomnijmy, że kilka tygodni wcześniej, w trakcie kampanii prezydenckiej, na krzyżu na Giewoncie zawisł baner wyborczy Andrzeja Dudy. O tym duchowni już tak śmiało nie wspominają. Będziemy się modlić, bo krzyż od 2000 lat jest symbolem Zmartwychwstania Chrystusa i miłości Boga do ludzi, a nie tablicą, gdzie można wieszać swoje banery polityczne, czy manifestować światopogląd powiedział „Gazecie Krakowskiej" ksiądz Mariusz Dziuba, proboszcz parafii pw. Świętego Krzyża w Zakopanem Krakowska Sądowa praktyka orzecznicza w sprawie wieszania krzyża Uzewnętrznianie religii zwykle przybiera formę kultu lub aktu religijnego, z czym mamy do czynienia najczęściej. Jest poza sporem, że te formy stanowią podstawę problematyki uzewnętrzniania religii i raczej nie budzą większych kontrowersji. Inaczej jest, gdy uzewnętrznienie religii skutkuje brakiem akceptacji lub jest aktem sprzeciwu krzyża w budynkach publicznych: urzędach administracji, salach obrad rad i sejmików, szkołach, ośrodkach kultury, bibliotekach itp. wywołuje niejednokrotnie opór lub emocjonalny sprzeciw, tym bardziej że literatura przedmiotu częstokroć potwierdza to stanowisko. Michał Pietrzak stwierdza, że „wewnątrz i na zewnątrz budynków publicznych nie umieszcza się znaków i symboli religijnych". Na potwierdzenie swego stanowiska autor przyjmuje, że „funkcje państwa nie są wykonywane przez związki wyznaniowe, a zadania religijne nie są realizowane przez organy i instytucje państwowe". Taką sytuację wywołała sprawa krzyża w Sejmie, który został zawieszony w nocy z 19 na 20 października 1997 r. przez posłów Akcji Wyborczej „Solidarność". Pozew w tej sprawie w 2012 r. złożyli posłowie Twojego Ruchu, uważając, że symbol krzyża godzi w ich dobro osobiste, jakim jest wolność religijna. Reprezentująca Sejm przed Sądem Okręgowym w Warszawie Prokuratoria Generalna Skarbu Państwa argumentowała, że symbol religijny nie narusza dóbr osobistych i nie może być „źródłem krzywdy", a pozew jest „nadużyciem prawa", bo powodowie sami naruszają dobra innych osób. Sąd Okręgowy w dniu 14 stycznia 2013 r. oddalił powództwo posłów, zauważając, że nie można stwierdzić, by obecność w Sejmie krzyża lub jakichkolwiek innych symboli religijnych naruszała dobra osobiste. Sąd Apelacyjny w Warszawie, do którego wnieśli apelację posłowie Twojego Ruchu, argumentując, że sąd nie uwzględnił w nim norm polskiej konstytucji oraz europejskich standardów wolności i sumienia, w orzeczeniu z dnia 9 grudnia 2013 r. uznał, że krzyż może wisieć w Sejmie, gdyż nie narusza dóbr osobistych. Sąd uznał, że eksponowanie krzyża mieści się w zakresie prawa do publicznego demonstrowania wyznania religijnego. Krzyż – uzasadniał sąd – jest symbolem religijnym, ale nie można pomijać jego znaczenia jako symbolu kultury i tożsamości narodowej. W tym miejscu warto zacytować cenną myśl znanego prawnika, konstytucjonalisty, profesora nauk prawnych, zmarłego w 2015 r. Piotra Winczorka: „Prawo uzewnętrzniania publicznie swojej religii jest [...] prawem człowieka gwarantowanym konstytucyjnie (art. 53 ust. 2 Konstytucji RP). Ci więc, którzy czują potrzebę dawania wyrazu swoim religijnym przekonaniom, mogą to czynić również w takim miejscu jak Sejm, a fakt, że są posłami, nie może być interpretowany na niekorzyść realizacji tego prawa". Czy umieszczenie krzyża w pomieszczeniach urzędu miejskiego jest aktem naruszającym dobra, o których traktuje art. 25 ust. 2 Konstytucji RP, stwierdzający, że władze publiczne powinny być bezstronne? Opisany przykład dotyczy powoda Lesława M., który zażądał nakazania pozwanemu miastu Ś. usunięcia krzyża znajdującego się w sali konferencyjnej Rady Miejskiej w Ś. oraz pozostałych pomieszczeniach Urzędu Miejskiego w Ś. W uzasadnieniu powód podał, iż jako osoba niebędąca chrześcijaninem podlega presji innej religii w miejscu publicznym, co odbiera jako dyskryminację religijną godzącą w jego wolność wyznania, definiowaną jako wolność wyboru przynależności religijnej. Rażące dla powoda jest posługiwanie się symbolem religijnym w miejscach administracji publicznej. Użycie tego symbolu nie pozwala powodowi uczestniczyć w sesjach rady miejskiej. Stosownie do treści art. 24 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny – dalej z którego powód usiłował wywieść swoje roszczenie, „ten, czyje dobro osobiste zostaje zagrożone cudzym działaniem, może żądać zaniechania tego działania, chyba że nie jest ono bezprawne. W razie dokonanego naruszenia może on także żądać, ażeby osoba, która dopuściła się naruszenia, dopełniła czynności potrzebnych do usunięcia jego skutków, w szczególności ażeby złożyła oświadczenie odpowiedniej treści i w odpowiedniej formie". Sąd Okręgowy w Szczecinie Wydział I Cywilny, po rozpoznaniu w dniu 26 marca 2010 r. na rozprawie z powództwa Lesława M. przeciwko gminie Ś. o ochronę dóbr osobistych, oddalił powództwo. Uzasadniając wyrok, sąd zwrócił uwagę na następujące aspekty (podaję wybrane). Skoro nauczanie religii w szkole publicznej nie jest aktem bezprawnym, to tym bardziej takim aktem nie będzie umieszczenie symbolu krzyża w budynku urzędu gminy. Osoba dojrzała, aktywna życiowo i społecznie, o ukształtowanym światopoglądzie nie może twierdzić, iż sama symbolika krzyża chrześcijańskiego w przestrzeni publicznej narusza jego godność, pozbawia go możliwości poszukiwania swoich dróg życiowych czy powoduje ograniczenia prowadzące do odczucia wykluczenia ze społeczności lokalnej. Umieszczenie krzyża w pomieszczeniach Urzędu Miejskiego w Ś. nie było wynikiem wydania jakiegokolwiek aktu rangi prawa miejscowego, nie jest też przewidziane w jakimkolwiek akcie prawa powszechnie obowiązującego. Przyjąć należy, iż był to akt pewnej afirmacji religijnej osób umieszczających ten symbol, być może także akt odreagowania na koncepcję państwa bezwyznaniowego lansowanego w sposób bardzo aktywny przez władze Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Pełna treść komentarza praktycznego pt. Możliwość umieszczenia symbolu religijnego w budynku publicznym dostępna jest w programie LEX dla Samorządu Terytorialnego Plus>> Dodano: Kwi 20, 2022 Tematyka: Wiadomości Ogólne Istota flag jest obecna w europejskiej kulturze już od XVIII wieku. Zaraz za herbami i sztandarami stała się znaczącym symbolem identyfikacji nie tylko państwa, ale również wielu grup wspólnotowych, miast, rejonów, a nawet instytucji. Potwierdzeniem tych słów może być przykład flag kościelnych mających duże znaczenie dla całej wspólnoty Kościoła Katolickiego. Dlaczego flagi kościelne są tak ważne? Flagi to nie tylko znak rozpoznawczy. Dla Kościoła jest to symbol szacunku i jedności wspólnotowej. Podobnie jak flaga narodowa tak i kościelna jest sposobem wyrażania niezależności czy raczej przynależności. Jest swoistym podpisem pod deklaracją wyznawania zasad wiary, który dla chrześcijan ma bardzo duże znaczenie. Rodzaje flag kościelnych W przypadku tego rodzaju znaku identyfikacji można wyróżnić dwa charakterystyczne modele flag. Pierwszym są flagi papieskie. Są one czasem mylone z żółto białą flagą Watykanu, czyli tą państwową. Flagą kościelną jest ta o tych samych barwach z taką jednak różnicą, że ma ona na białym tle herb aktualnego papieża, dlatego też nosi miano flagi papieskiej. Jest ona więc symbolem głowy Kościoła. Jeśli zaś chodzi o barwy, to w europejskiej kulturze przyjmuje się, że kolory biały i żółty to symbole, piękna, czystości, a czasem nawet bogactwa, jeśli łączyć barwę żółtą ze złotem. Drugi rodzaj to flaga maryjna. Jej biało błękitna barwa jest bardzo często widoczna, zwłaszcza podczas maryjnych świąt i okresów (maj, październik). Barwy te nawiązują do postaci Maryi, gdyż symbolizują wierność i czystość. Czasem spotyka się również flagi maryjne, które na białej części są ozdobione herbem maryjnym, jednak wówczas pełnią bardziej rolę sztandaru niż flagi. Jak poprawnie wieszać flagi kościelne? To pytanie budzi bardzo wiele wątpliwości od dawna nie tylko przez miejsce, w jakim powinno się wieszać tego rodzaju flagi, ale również przez sposób ich wieszania. Istnieje bowiem kilka sposobów wieszania flag: w orientacji poziomej lub pionowej (w tym na górnym zawieszeniu niczym baner lub na maszcie). W przypadku flagi papieskiej w orientacji poziomej żółty kolor powinien znajdować się na górze, zaś biały na dole. Jeśli chodzi o orientację pionową, to w przypadku górnego zawieszenia najpierw powinien być kolor żółty, a w przypadku masztowego biała część powinna być na zewnątrz, zaś żółta przy maszcie. Z flagą maryjną sprawa wygląda podobnie. Wieszając flagę poziomo lub pionowo na zawieszeniu, kolor biały powinien być pierwszym i górnym kolorem. Natomiast w przypadku wieszania flagi na maszcie kolor niebieski należy zawiesić od zewnątrz, zaś biały przy drzewcu. Zasady dotyczące wieszania flagi maryjnej mają jeszcze jeden wymóg. Mianowicie, gdy wiesza się ją w obecności innych flag, to powinna ona być umieszczana skrajnie po prawej stronie, o czym czasem się zapomina. Wymiary flag kościelnych Flagi państwowe muszą posiadać określone wymiary, by mogły być uznane za narodowy symbol. A czy obowiązuje to również w przypadku flag kościelnych? Otóż nie. Wiadomo, że barwy muszą być do siebie proporcjonalnie równe, natomiast ich ogólny rozmiar można dowolnie dopasować do okoliczności i potrzeb. Do kościołów oraz budynków użyteczności publicznej najczęściej zamawia się dużo większe flagi kościelne, które nieraz przypominają sztandary. Aczkolwiek na rynku jest również wiele wymiarów odpowiednich do trzymania w dłoni lub do powieszenia w domu. Tak naprawdę największe znaczenie ma to, w jaki sposób zawiesza się daną flagę kościelną, a to czy będzie ona w mniejszej, czy większej skali, nie stanowi problemu, by odbierać ją jako wyraz przynależności. Widać więc, że flagi kościelne stanowią dla chrześcijan równie istotny symbol jak flagi państwowe dla całego narodu. Ponadto mają one nieraz znaczenie emocjonalne, a ich wywieszenie często wiąże się z dużym znakiem wyznawania wiary, podobnie jak znak krzyża. Nie jest to zatem tylko element dekoracyjny, a raczej bardzo istotny i szanowany przedmiot kultu.